در مناطق خشک کشور نظير دشت رفسنجان،‏ بهره برداري از منابع آب‌ زيرزميني بيشتر از منابع آب‌هاي سطحي است. اين تحقيق براي بررسي کيفيت آب‌هاي زيرزميني دشت رفسنجان مدل کمي و کيفي دشت توسط مدل‌هايMODFLOW و MT3DMS تهيه شد. مدل‌هاي کمي و کيفي تهيه شده براي اين آبخوان با داده‌هاي صحرايي اندازه‌گيري شده،‏ مقايسه و مدل واسنجي شد. سپس از مدل براي پيش بيني براي 2 و 5 سال آينده استفاده شد. نتايج نشان داد که ميزان پارامترهاي مختلف در آب زيرزميني در کل دشت،‏ چه در گذشته و چه در آينده روند افزايشي دارد. اين افزايش در حوالي شهر انار بيشتر مشاهده مي‌شود. اما از ميان اين پارامترها،‏ کلر و شوري(EC)‎ افزايش چشمگيري در ميان ساير پارامترها دارد. بنابراين کاهش برداشت،‏ کم شدن فعاليت‌هاي کشاورزي و افزايش تغذيه به منابع آب زيرزميني مي‌تواند تا حدودي از افزايش پارامترهاي کيفي طي سال‌هاي آينده جلوگيري كند.